مدت‌ها بود جز نوشتن صفحات صبحگاهی _ که همیشه با قلم و کاغذ انجام می‌دهم _ باقی نوشته‌هایم، حتی یادداشت‌برداری از کتاب‌ها، با موبایل یا لپ‌تاپ انجام می‌شد.
چند روز پیش مطلبی درباره‌ی فواید نوشتن با دست خواندم. این‌که نوشتن دستی، خلاقیت را افزایش می‌دهد و بسیاری از نویسندگان بزرگ پیش‌نویس اولیه‌ی آثارشان را روی کاغذ می‌نوشتند.
امروز تصمیم گرفتم آزادنویسی را هم با کاغذ و قلم امتحان کنم. برخلاف تصورم _ که فکر می‌کردم چند دقیقه هم دوام نمی‌آورم _ دقیقاً یک ساعت و نیم بی‌وقفه نوشتم.
در این مدت، ایده‌ی داستان «ترقه» که این روزها برای تمرین کلاس روی آن کار می‌کنم، شکل گرفت. البته هنوز تا تبدیل شدن به یک داستان واقعی راه زیادی دارد، اما خوشحالم که پیش‌نویسش را نوشتم. تجربه‌ی نوشتن با دست به من یادآوری کرد که گاهی ساده‌ترین ابزار، خلاقانه‌ترین نتایج را به همراه دارد.
پی‌نوشت: داستان را برای دخترم خواندم و او حسابی از داستان و شخصیت ترقه استقبال کرد.
