ساعت خواب: 23.57                                                       ساعت بیداری: 6

میزان مطالعه:3.50                                                         میزان نوشتن: 2.30

داستانی که امروز خواندم: تخته سنگ|حسین مرتضاییان آبکنار

 هفت روز از شروع چالش «عادت‌سازی» گذشت. هر روز که می‌گذرد، بیش‌تر از پیش به این نتیجه می‌رسم که مهم انجام صد‌درصدی همه‌ی موارد نیست؛ بلکه اگر من هر روز تنها به اندازه یک درصد از روز قبل بهتر باشم این یعنی موفقیت. تصمیم گرفته‌ام حواسم به «گام‌های کوچک ‌مؤثر» در زندگیم باشد. گام‌هایی که شاید به ظاهر آن‌قدر کوچک هستند که حتی به چشم نمی‌آیند؛ ولی تکرار منظم آن‌ها در بلند مدت، تغییرات عظیمی در زندگی ایجاد خواهد‌کرد.

امروز تصمیم گرفتم برای سلامت بدنم، بلافاصله بعداز ناهار دراز نکشم. جایی خوانده‌بودم که حداقل30 دقیقه بعداز صرف غذا دراز نکشید. من هم برای شروع موبایل را برای 30دقیقه تنظیم کردم و شروع به شستن ظرف‌های تلنبار شده در سینک کردم. برایم جالب بود، در همین 30دقیقه‌ای که به ظاهر زمان اندکی است،توانستم بخش زیادی از کارهایم را انجام بدهم. البته ناگفته نماند چنان سرگرم کارهایم شدم که فراموش کردم، قرار بوده بعداز 30 دقیقه بخوابم.

درست است در ابتدا من تنها تصمیم داشتم یک گام کوچک برای سلامتیم بردارم؛ ولی با همین تغییر خیلی‌خیلی کوچک، ظرف‌ها شسته شد. آشپزخانه مرتب شد. چرت عصرگاهی بهتر و مفیدتری را تجربه کردم. کیفیت چرت عصرگاهی و مرتب بودن خانه سبب شد بیش‌تر بنویسم و بخوانم و برای فاطمه خانم وقت بگذارم. امروز به روشنی معنای این حرف خانم کتابدار در کتاب«کتابخانه نیمه‌شب» را درک کردم که مدام به نورا سید می‌گفت: «از تاثیر تصمیمات کوچک غافل نشو».

تصمیم گرفته‌ام به جای این‌که انتظارات عجیب و غریب از خودم داشته‌باشم هر روز فقط یک قدم هرچند کوچک در جهت رسیدن به اهدافم بردارم، گامی کوچک حتی به اندازه‌ی نوشیدن بیش‌تر یک لیوان آب.